LEES OOK. Aantal daklozen in de Kempen neemt toe: “Het is geen probleem dat zich alleen maar ‘ver weg’ in de grote stad afspeelt”

In oktober werd in alle 27 Kempense gemeenten in samenwerking met KU Leuven een daklozentelling georganiseerd. Die resultaten zullen eind maart beschikbaar zijn. Volgens de cijfers van de OCMW’s blijkt alvast dat er in Herentals tachtig, en in Turnhout op piekmomenten tot tweehonderd daklozen zijn. “We voelen al langere tijd aan dat het aantal daklozen toeneemt, maar van die cijfers ben ik toch geschrokken”, zegt burgemeester van Herentals Mien Van Olmen (CD&V). “We hebben een overeenkomst met welzijnsvereniging KINA in Antwerpen, waardoor we beroep kunnen doen op crisisopvang, maar die opvang zit altijd vol. We sturen mensen daarom ook naar hotels of campings. Niemand moet op straat slapen”, klinkt het.

Sanne Verheyen, beleidsmedewerker precair wonen bij Welzijnszorg Kempen, is fulltime bezig met de daklozenproblematiek. “De daklozentelling werd ruim bekeken. We telden mensen die op straat slapen, in noodopvang verblijven, maar ook instellingsverlaters of mensen die uit de gevangenis komen en niet doorstromen naar een woning. Ook ‘sofasurfers’ die bij vrienden en familie slapen of mensen die binnen de maand dakloos dreigen worden na een uithuiszetting, werden meegeteld. De grootste groep in de Kempen wordt misschien wel die van verborgen daklozen: mensen die slapen in garages, caravans, achterkamertjes,.. Omwille van de toename waren alle gemeenten enthousiast om mee te werken.”

Grote druk op wachtlijsten

De reden waarom we ondanks de grote aantallen zo weinig mensen op straat zien slapen in de Kempen, is omdat de regio sterk inzet op dagopvang. “We voorzien dat dakloze mensen een hele dag opgevangen kunnen worden in centra. Ze worden begeleid via trajecten om hen aan te zetten hun situatie vast te pakken richting een stabiel leven. Nachtopvang voorzien we in de Kempen niet, dat is niet onze visie. Het faciliteert dakloosheid vaak: mensen kunnen er enkel ‘s nachts terecht en overdag staan ze terug op straat. Als de nacht valt in de Kempen, verwijzen we hen, afhankelijk van waar ze zich hebben aangemeld, door naar noodopvangplaatsen, zoals bij KINA in Antwerpen. Maar de druk op de wachtlijsten is heel groot.”

Verheyen wijst de problematiek in eerste plaats toe aan de dure private huurmarkt. “Die zeer moeilijk toegankelijk is voor deze mensen. België is bovendien een land van kopers, niet van huurders. En tegenover andere landen zijn er weinig sociale woningen.”

Ook veel Oekraïense vluchtelingen kloppen aan bij OCMW’s en CAW’s omdat ze huisvesting zoeken. Ze konden aan hun begin van hun verblijf vaak terecht bij gezinnen, maar dat is op veel plaatsen afgerond.