De Turkse gemeenschap in Antwerpen is enorm aangeslagen door wat er zich maandagochtend rond 4 uur heeft afgespeeld in het zuidoosten van Turkije. De aardbeving(en) worden nu al gezien als de zwaarste sinds 1999. Toen vielen er meer dan 17.000 doden.

Onzekerheid

In elke Turkse zaak in de Brederodestraat in Antwerpen, of het nu een snackbar, theehuis of kapperszaak is, reageert men zeer aangeslagen. Op de flatscreen bij Halil Ibrahim van Model Kapsalon is de ravage duidelijk te zien. Terwijl hij een klant knipt, vertelt hij over Adana, de plaats waar hij vandaan komt.

“Op het moment van de aardbeving was ik nog aan het slapen. Een vriend heeft mij wakker gebeld. Gelukkig woont mijn moeder op de eerste verdieping, maar mijn zus woont op de dertiende verdieping. Toen ze naar beneden gingen, was er een tweede aardbeving. Toen was er wel paniek. Nu zitten ze in een auto, want ze mogen nog niet terugkeren naar hun appartement. Het is in alle onzekerheid afwachten wat er nog zal gebeuren.”

LEES OOK. Antwerpse geoloog over aardbeving: “Dit is uitzonderlijk, het aantal doden zal in de duizenden lopen”

“We hebben sinds 4 uur geen oog meer dichtgedaan”, zegt Piner Uregen van Snackbar 109. Samen met haar zoon Ersin staat ze ons graag te woord. “Bijna heel onze familie woont in Antiochië. Pas rond 7 uur ‘s ochtends hadden we meer informatie over de ramp. Er is niemand van onze familie slachtoffer geworden, maar er is wel enorm veel schade aan hun woningen, dus ze kunnen voorlopig niet terug. Er zou een inzamelingsactie opgestart zijn en de getroffen families worden op het plaatselijke voetbalveldje opgevangen in tenten. We proberen zoveel mogelijk in contact te komen met familie. Voor de rest volgen we het nieuws op televisie.”

Een man uit de buurt, die liever anoniem wil blijven, boekte maandag in allerijl al een vliegticket naar Turkije. Volgens mensen uit zijn omgeving wil hij op zoek naar zijn zus en haar kinderen. Sinds de aardbeving hoorde hij niets meer van zijn familie. De man zou voor het ergste vrezen.

Vrijwilliger

Voor de deur van een theehuis in de Brederodestraat staat een groepje oudere Turkse mannen. Ook zij houden de televisie onophoudelijk in het oog. “Het is verschrikkelijk wat er gebeurd is”, zegt Kenan. “België moet zo snel mogelijk hulp sturen naar Turkije. Ik wil zelfs vertrekken naar Turkije om te helpen, ondanks dat ik niet afkomstig ben van die streek. Helemaal niets verwacht ik. Ik heb gebeld naar Artsen zonder Grenzen, maar ze weten niet wat ze gaan doen. Ik wil als tussenpersoon helpen tussen een Belgische ngo en de Turkse diensten ter plekke.”

LEES OOK. Hallucinante dronebeelden tonen enorme ravage in Turkije